Giza papilomabirusa eta umetoki lepoko minbiziaaldakortasun genetikoa, biomarkatzaileak eta epidemiologia
- FONTECHA URCELAY, NEREA
- Ramón Cisterna Cáncer Director/a
- Miren Basaras Ibarzabal Codirectora
Universidad de defensa: Universidad del País Vasco - Euskal Herriko Unibertsitatea
Fecha de defensa: 14 de diciembre de 2015
- Benito José Regueiro García Presidente/a
- Daniel Andía Ortiz Secretario/a
- Raúl Ortiz de Lejarazu Leonardo Vocal
Tipo: Tesis
Resumen
Giza papilomabirusa (HPV) umetoki lepoko minbiziaren erantzulea da. Minbizi mota honek urtero 270.000 emakumeen heriotza eragiten du. Lan honetan ahalmen onkogeniko altuagoa zuten arrisku altuko HPV genotipoen populazioa baheketaren ondorioz, gure inguruan, genotipo horien intzidentzia % 10,63koa zela behatu zen. Gainera, genotiporik onkogenikoenetarikoa den HPV-16aren aldaera intratipikoen azterketaren bidez aldaera ez-europarrak, hau da, B/C/D leinuetako aldaerak, aldaera Europarrak (A leinuko aldaerak) baino ahalmen onkogeniko altuagoa dute. Bestalde, HPV-16aren banako infekzioa eta infekzio anitzak (HPV-16az gain beste genotipo batzuk kutsatuta dauden pazienteak) ahalmen onkogeniko desberdina dute; infekzio anitzak lesioak sortzeko ahalmen handiagoa zuten, lesio mota hori zuten pazienteen % 42,65ean lesioak detektatu ziren. Azkenik umetoki lepoko biomarkatzaile bilaketan, E6 eta E7 onkogeneen RNA mezulariaren detekzioa biomarkatzaile aproposa dirudi patologiarekin eta lesioen eboluzioarekin aurkeztu zuen adostasunagatik. Hala ere, lan honetan RNA erauzketa metodo desberdinen erabilera RNA mezulariaren detekzioan eragina izan ahal duela behatu genuen; aztertutako hiru RNA erauzketa metodoen artean bat baztertua izan zen lortutako emaitza txarren ondorioz eta beste bien artean, bioMérieux eta Roche etxe komertzialetako metodoen artean, Roche erauzketa metodoa umetoki lepoko minbiziaren bahetzea burutzeko metodo egokiena zirudien bere PPV, NPV eta espezifikotasun balio altuengatik.