Analogia fisikarien sormeneanbernoulliren jariakina eta pauliren esklusioa

  1. ULACIA MANTEROLA, ALAIN
unter der Leitung von:
  1. Jesús María Larrazabal Antía Doktorvater/Doktormutter

Universität der Verteidigung: Universidad del País Vasco - Euskal Herriko Unibertsitatea

Fecha de defensa: 16 von April von 2013

Gericht:
  1. Jose María Pitarque de la Torre Präsident/in
  2. Luis Ángel Pérez Miranda Sekretär/in
  3. José Miguel Campillo Robles Vocal
  4. Javier Gorosabel Urkia Vocal
  5. José Maria Rodriguez Ibabe Vocal

Art: Dissertation

Teseo: 116179 DIALNET

Zusammenfassung

Tesi honetan analogiak fisikarien sormenean betetzen duen rola aztertzen da. Zientzia kognitiboan eta zientziaren filosofian aipatu izan diren hainbat kasu historiko aurkeztuko dira motzean hasieran, eta irizpide funtzinalista batez rol desberdinen sailkapen bat proposatuko da beste baliabide heuristiko batzuekin (diagramekin, gogo-esperimentuekin, muturreko arrazonamenduarekin, etab.) analogiak duen kooperazioaren eta ereduaren eraikuntza abduktiboaren baitan. Ondoren etorriko da arestiko bi kasu historiko nagusien azterketa arestiko irizpideei jarraiki. Bernoullitarrek garatutako fluido mekanikaren genesiak ordura arte fisika newtondarrak eskainitako iruditegia egokitu behar izan zuen, eta mekanika kuantikoak, non Pauliren esklusio printzipioaren jasokunde nomikoa gertatu zen, errotik berritu zuen iruditegi klasikoa. Analogien lan sortzailea eta ebaluatzailea aztertzeko, aurretiko ezagutza bereziak nahiz aldaera asmatuak iturri hartuta, esparru aberatsa dakarte bi kasuek, beti ere ahalmen esplikatiboa dakarkigun ereduarekiko betetzen duten ekarpen heuristiko horizontalari bereziki erreparatuta.